Van de week heb ik weer eens een algemene ledenvergadering bezocht. Het was vooral uit nieuwsgierigheid dat ik op mijn fiets stapte om te zien wat er nu eigenlijk allemaal speelde in mijn vereniging. En dan blijkt dat een vereniging een heel interessant fenomeen blijft. Tijdens een ALV is sprake van een tijdelijke omkering van de macht. Waar gedurende de rest van het jaar het bestuur aan de touwtjes trekt en alles bepaalt, hebben tijdens de ALV de leden het voor het zeggen. En dat lieten ze zien ook.
Ze waren er allemaal. Het erelid van 92. Het oud-bestuurslid dat op elk voorstel reageerde met de woorden: “dat hebben we tien jaar geleden ook al was geprobeerd. Laten we eens leren uit het verleden’. De back benchers, die hun focus hadden gelegd op pagina 20, regel 3. De oproerkraaiers, alert op elke mogelijkheid om een bommetje af te laten gaan. En natuurlijk de luisteraars, de supporters die alleen al met hun aanwezigheid lieten zien hoe levend de vereniging is.
Zo’n ALV is een verzameling van rituelen. Dat begint met de agenda. Naast de standaardriedel ‘opening, mededelingen, verslag, rondvraag en sluiting’ (toch alweer 5 onderwerpen) stonden de begroting (en contributie) en de visie op de toekomst op het programma. Twee onderwerpen waar in totaal twee uur over is gesproken.
En dan stonden ook nog de verslagen van de verschillende commissies op het programma. Hier was gekozen voor een mondelinge toelichting door de voorzitters. Die lazen van een papiertje voor wat de hoogtepunten van het afgelopen jaar waren geweest. Dat hadden ze ook van te voren rond kunt sturen. Maar iedereen gunde hen het podium en beloonde hun inzet met applaus. Ook zijn er mensen in het zonnetje gezet en is er lustig met de nieuwe voorzittershamer getikt.
- Kon deze ALV korter? Ja, natuurlijk
- Kon de voorbereiding beter? Zeker weten.
- Kon de betrokkenheid van de aanwezigen beter? Dat ook.
- Was er meer uit te halen? Vanzelfsprekend
En toch was het goed zo. Een avondje uit waar je je betrokkenheid kon tonen. Waar de actieve leden zijn bedankt voor hun inzet. Waar complimenten en waardering zijn uitgesproken. Waar de vereniging liet zien waar ze goed in is: met elkaar je gezamenlijke interesse delen. En waar je de laatste nieuwtjes oppikte onder het genot van de afsluitende borrel. Deze ALV was een feestje:
Lang leve de Algemene Leden Vergadering!!!
deze ervaring had ik afgelopen dinsdag ook bij mijn vereniging. Helaas blijf je leden houden die niet kunnen aanvaarden dat een democratisch besluit door leden niet altijd door alle leden wordt gewardeerd.
gr.henk
Heel mooi!
Heerlijke avonden zo, die mij energie geven!