Focus als basis voor verandering

Voordat Paul O’Neill in 1987 de hoogste baas werd van aluminiumconcern Alcoa, had hij voornamelijk gewerkt voor overheidsinstanties. Wereldspeler Alcoa stond er om bekend dat de relatie tussen de leiding en de werknemers gespannen was. Stakingen waren dan ook aan de orde van de dag. Als nieuwkomer wilde Paul meteen zijn visitekaartje afgeven. Waar nieuwe leiders van beursgenoteerde bedrijven graag indruk maken met verwachte omzet- en winstgroei en efficiënter werken, koos Paul O’Neill voor een ander thema: veiligheid op de werkvloer. In de metaalindustrie kwamen veel ongelukken voor met ernstige gevolgen voor de medewerkers. Vaak lag de oorzaak in menselijk falen. Paul zette hoog in. Het aantal slachtoffers moest worden terug gebracht tot nul.

In eerste instantie werd Paul weggezet als ‘de verkeerde man op de verkeerde plek’. Al snel bleek de keuze voor veiligheid een kettingreactie van veranderingen op te leveren. Niet alleen de veiligheid werd beter, ook de efficiency ging omhoog. Mensen kwamen er snel achter dat hun verbetervoorstellen voor veiligheid heel serieus genomen werden. Die lijn zette zich door naar andere terreinen waardoor innoveren ineens een stuk makkelijker werd en de onderlinge communicatie beter.
Zo was Alcoa één van de eerste bedrijven met een emailsysteem om elkaar snel te informeren over ongelukken en de aanpak om die in het vervolg te voorkomen. Dat systeem werd al snel ook gebruikt om grondstof- en energieprijzen wereldwijd met elkaar te vergelijken waardoor Alcoa goedkoop kon inkopen.

Met zijn keuze voor veiligheid legde Paul O’Neill de aandacht op de gevaren van het  inefficiënte productieproces. Daarmee raakte hij de kern van zijn bedrijf waar leidinggevenden en werknemers nauw bij betrokken waren. Iedereen had dezelfde focus waardoor ook de bedrijfsresultaten met sprongen verbeterden. Tussen 1987 en 2000 stegen de inkomsten van Alcoa van 1,5 miljard naar 23 miljard dollar.

Zou je vergaderingen ook kunnen verbeteren door te focussen op één thema? Zou je er vergaderculturen mee kunnen veranderen? Zou je er minder van vergaderen? Of betere resultaten halen uit je vergaderingen?

Geraadpleegd: Power of habits van Charles Duhigg en Wikipedia