Hoe ‘gewoon’ zijn jouw vergaderingen?

Om als mens enigszins te overleven in dit aardse bestaan, vallen we continu terug op gewoonten. Van jongs af aan hebben we  geleerd welke (re)actie het beste resultaat oplevert. Acties die we heel vaak hebben herhaald, zijn tot diep in onze hersenpan doorgedrongen. Zo diep dat we deze acties onbewust herhalen. Als baby merkte je al dat huilen hielp als je honger had. Sterker nog, huilen was nodig om te overleven. Met je geschreeuw wist je de aandacht van je moeder te trekken die vervolgens haar instinct in werking zette en je te eten gaf.

Je doucherituelen zijn niet van levensbelang maar je hebt ze in de loop der jaren verfijnd en kan ze nu uitvoeren zonder na te denken. Andere gewoonten zijn ons aangeleerd. Denk maar aan het oversteken van de straat. Eindeloos hebben je ouders je ingeprent dat je eerst naar links, dan naar rechts en vervolgens nog een keer naar links moest kijken. Pas daarna mocht je je eerste stap op de rijweg zetten. Deze gewoonte heb je je zo goed eigen gemaakt dat je vandaag in staat bent om dit stukje te lezen. Gefeliciteerd!

Gewoonten werken steeds op dezelfde manier: je krijgt een signaal (de stoeprand), voert de bijhorende handelingen uit (links-rechts-links kijken) en krijgt een beloning (zonder kleerscheuren de overkant gehaald). Als je heel bent aangekomen, registeren je hersenen dat en zorgen ze ervoor dat je de volgende keer weer hetzelfde doet als je bij een stoeprand staat. Zo ontstaat een gewoontelus die je onbewust uit kunt voeren.

Het ligt voor de hand dat je ‘goede gewoonten’ en ‘slechte gewoonten’ kunt onderscheiden. Je beschikt over een heel arsenaal aan gewoonten. Bekijk er eens een paar. En probeer eens een ‘slechte gewoonte’ te veranderen. Daarvoor zul je de gewoontelus moeten doorbreken. Dat is een hele klus. Zeker als de ‘slechte gewoonte’ een beloning oplevert waar je naar hunkert.

Als je naar een vergadering kijkt, zal je zien dat die uit een aaneenschakeling van gewoonten bestaat. Als je goed kijkt, weet ik zeker dat je minimaal 25 gewoonten kan beschrijven. Het verschil tussen de vergadergewoonten en een individuele gewoonte is, dat bij de vergadergewoonten vaak niet meer duidelijk is welke beloning wordt nagestreefd. Vergadergewoonten worden gemotiveerd met ‘zo doen wij dat nu eenmaal’. Op het moment dat de beloning niet meer duidelijk is, is het een stuk makkelijker om een gewoonte te veranderen:

benoem de gewenste beloning en pas daar je actie op aan!

Wil je je vergaderingen verbeteren? Ga dan op zoek naar de gewoonten, formuleer nieuwe beloningen en pas je handelen daar op aan. Als je meer wilt weten over gewoonten, lees dan eens het boek ‘Macht der gewoonte’ van Charles Duhigg.

Print Friendly

4 comments to Hoe ‘gewoon’ zijn jouw vergaderingen?

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>