Joop van den Ende en vergaderen

Eerlijk is eerlijk, bij Joop van den Ende denk ik niet meteen aan vergaderen. En hij ook niet, blijkt uit zijn biografie. Joop komt daarin naar voren als een man die van aanpakken weet en ook precies weet wat goed is voor zijn publiek. Begonnen als timmerman, decorbouwer en artiest heeft hij een immens imperium opgebouwd. Daarbij is hij erin geslaagd om steeds grenzen te verleggen. Dat kreeg hij voor elkaar in het theater, de televisie, de musical in binnen- en buitenland. Joop van den Ende stelt daarbij zijn artiesten centraal. Hij legt ze helemaal in de watten. En dat doet hij omdat hij ze bewonderd. Iets anders zit er niet achter.

Van den Ende heeft moeten leren vergaderen. In de beginjaren was dat nog niet nodig. Maar later bleek enige vorm van overleg toch wel tot betere resultaten te leiden. In de tijd van Endemol presteerde Joop het om zich in de vergadering met de Raad van Commissarissen te laten storen door Henny Huisman. Die wilde graag van zijn grote leermeester weten of zijn pak wel goed zat. Hij moest immers weldra voor de camera’s verschijnen. Joop gaf Henny zijn advies en keerde terug met de woorden: ‘dit is wel mijn core business’.

Deze anekdote is te lezen in de biografie van Joop van den Ende, geschreven door Henk van Gelder. Een heerlijk boek dat laat zien dat je niet hoeft te vergaderen om succes te hebben.

In het boek wordt ook een link gelegd met het verschil in werkwijze tussen het bedrijf van Joop van den Ende en de publieke omroepen. Die is meteen zichtbaar als je de gebouwen van deze bedrijven vergelijkt. Waar bij Joop van den Ende de studio’s het kloppend hart vormden, stonden bij de publieke omroepen de vergaderzalen centraal.