Social loafing

social loafing

 

High school students participate in log PT by Official U.S. Navy Imagery

Mensen zijn berekenende wezen. Ga maar na. Als je een zware boomstam moet tillen, weet iedereen dat de benodigde inspanning van elk individu kleiner wordt, naarmate er meer tillers zijn. Hoe meer tillers, hoe minder inspanning, hoe meer vreugd zou je zeggen. Soms lijkt het dan of het tillen van de boomstam geen enkele moeite kost. Dat is ook het moment waarop de eerste mensen denken dat het zonder hun tilkracht ook wel zal lukken en ze haken af.

In vergaderingen treden soortgelijke fenomenen op. Hoe groter de groep hoe minder mensen een bijdrage leveren aan discussies. Bovendien geldt dat er telkens maar 1 persoon tegelijk het woord kan voeren. Anders zou je elkaar niet verstaan.

Als de vergadergroep te groot wordt, verschuilen mensen zich achter de inbreng van anderen. Dit fenomeen heet ‘social loafing’. Het gevolg is dat niemand zich echt verantwoordelijk voelt. Dat resulteert  in suboptimale besluiten en afspraken: typische gevallen van gemiste kansen.

Door de groepen niet te groot (<10) te maken en met een duidelijke agenda te werken, voorkom je de eerste problemen. Als mensen zien wat hun eigen bijdrage is en dat  deze wordt gewaardeerd vergroot je de betrokkenheid nog meer. Als je toch met grotere groepen iets wilt bespreken, geldt hetzelfde. Je versterkt de onderlinge band nog door mensen duidelijke taken te geven, groepen te splitsen en/of werkvormen te gebruiken waarin mensen hun eigen bijdragen kunnen leveren.

Print Friendly

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>