Wat heeft vergaderen te maken met seks?*

Het was in de donkere dagen voor Kerstmis dat de herders om het kampvuur zaten. Ze hadden hun schaapjes geteld en keken tevreden terug op het afgelopen jaar. De kudde was nog nooit zo groot geweest, net als het aantal lammeren. Gevolg was dat ze zowel op de schaapjes- als op de wolmarkt goede zaken hadden gedaan. Ze waren alleen niet tevreden over de bewaking van hun kudde. In al die jaren dat ze nu samenwerkten, waren er niet zoveel dieren in de klauwen van de wolven gevallen. Naast de financiële schade, knaagde het ook aan de stemming van de herders. Die wolven, met hun wrede roofovervallen, hadden het voor elkaar gekregen dat de herders veel meer tijd kwijt waren aan wachtlopen. En dat ging natuurlijk ten koste van hun nachtrust, had vervolgens effect op hun humeur en tot overmaat van ramp, ook op de sfeer binnen de groep. Als ze toch iets tegen die wolven konden doen…

De opperherder nam het woord. ‘Die wolven’ baste hij, ‘kosten ons nog eens de kop. Wie heeft er een voorstel om voor eens en voor altijd een einde te maken aan die ellende?’
Dat was niet aan dovemansoren gericht en al snel vlogen de ideeën rond en over het kampvuur. Alle herders baalden van de wolven en hadden ’s nachts, tijdens het wachtlopen, talloze oplossingen bedacht. De herders waren zo vol van hun eigen ideeën dat ze zich geen tijd gunden voor de ideeën van de anderen. Nadat de storm was uitgeraasd, was er niet één idee blijven hangen. De opperherder keek de kring rond, zuchtte eens diep en realiseerde zich dat hij het verkeerd had aangepakt.

De volgende avond zaten de herders weer rond het kampvuur. De opperherder had de hele dag zo lopen piekeren dat hij zijn deel van de kudde zelfs een paar keer uit het oog was verloren. Hij was oud en wijs en wist dat de oplossing voor het wolvenprobleem niet van hem zelf zou komen. Hoe kon hij de creativiteit van zijn collega-herders zo gebruiken dat er wel iets bruikbaars uitkwam? Hij keek ophoog en zijn oog viel op een opvallend helder schijnende ster. Hij keek nog eens goed en zag dat het er eigenlijk twee waren die tegen elkaar leken te staan**. Twee sterren die samensmelten tot iets nieuws? Twee ideeën die samensmelten tot iets nieuws? Vijf ideeën die samensmelten tot iets nieuws? Eureka!

De opperherder riep zijn collega’s bij elkaar. Hij vertelde over de ‘paring van sterren’ die hij had waargenomen en nodige de herders uit om hetzelfde te doen met hun ideeën en oplossingen voor het wolvenprobleem. Hij stelde alle herders op hun gemak, liet ze om de beurt hun verhaal vertellen en leerde ze luisteren naar elkaar. Dat leidde vervolgens tot inzichten en hele nieuwe oplossingen. Oplossingen waar ze als individuele herders niet opgekomen waren.

Om een lang verhaal kort te maken: Het wolvenprobleem werd opgelost.  De herders zaten nog vele avonden rond het kampvuur en lieten hun ideeën nog vaak paren met elkaar. En ze leefden nog lang en gelukkig.

*    Geïnspireerd door de TEDx-lezing van Matt Ridley
** In het jaar 7 v. Christus stonden Jupiter en Saturnus zo dicht bij elkaar dat ze één heldere ster leken. Deze Ster van Bethlehem verleidde een aantal wijzen op reis te gaan. De rest is geschiedenis.